frear

At least – της Μαρίας Βαχλιώτη

Αντικειμενικώς την έλεγες αγράμματη, είχε δεν είχε βγάλει το δημοτικό – υποκειμενικώς ήταν νεράιδα μεταμορφωμένη σε γιαγιούλα – θεότητα επί της γης – ο ορισμός της ενανθρώπισης – homo universalis – βιβλιοθήκη – σινεμά – η τέχνη της αφήγησης, πριν την ανακαλύψουν θεωρητικοί και έδρες πανεπιστημίων. Ξαπλώναμε στα πόδια της στα χαμηλά του κρεβατιού – σήμαινε σιωπητήριο και η κατάργηση του χρόνου – ξεπρόβαλε η Σκύλλα και η Χάρυβδη – πέφταμε στο κατάστρωμα ώσπου να φτάσουμε στην Κίρκη – αλλάζαμε εποχές σύμφωνα με τα κέφια μας – Γιάννης Αγιάννης – φυλακές υψίστης ασφαλείας – κι ύστερα πίσω στο κελί της Αρετούσας – σκηνή αναγνώρισης – σημάδια – της Πηνελόπης το κρεβάτι – έρωτες, πόλεμοι και άλλα παραμύθια δίχως όνομα – που μάλλον τ’ άκουσε κι αυτή παλιά από μια νεράιδα. Χρόνια αργότερα και λίγο πριν πεθάνει βρήκα τρεις τόμους σε διαφορετικά σημεία του σπιτιού – Κορνάρος Όμηρος Ουγκώ – δεν ήταν που τα διάβασε – ούτε που τα θυμότανε καταλεπτώς – ήταν που είχε γεννηθεί το στόμα της κλειδί ν’ ανοιγοκλείνει όλες τις πόρτες – κι αμφίβολο αν είχε επίγνωση αυτού του προνομίου, παρά την ολοφάνερη επίδραση στο σώμα των ακροατών – κατάνυξη και προσευχή – τα πόδια της, χώρος λατρείας για προσκυνητές – αυτό ήταν και το μόνο κέρδος της σε μια ζωή χαμένη – κι αμφίβολο αν είχε επίγνωση της έννοιας κερδοφορία ή μεταβίβαση μιας πίστης που επέζησε καταστροφών, τραυμάτων, γενεών – μιας πίστης που έσωσε το χέρι μου απ’ την καθολική αναπηρία – κι αυτό ήταν μόνο τελικά που ήθελα να πω – κάτι εντελώς ασήμαντο και αυστηρώς προσωπικό – που φυσικά δεν πρόκειται για ποίημα – σας ξεγέλασα – είναι η ύστατη προσπάθεια ανταπόδοσης ενός ανάπηρου χεριού – φόρος τιμής – ο θρίαμβος των αοιδών – έξαλλοι πανηγυρισμοί – το νενικήκαμεν – μα όχι και το τέλος – γιατί απομένουν κι άλλες ακόμα ιστορίες για να ειπωθούν – και παραμύθια για να διαψευστούν – κι αόρατες ζωές να βγουν απ’ την αφάνεια – με το κοινό και άδοξο και τετριμμένο όνομά μας – μάνα της μάνας μου – Μούσα, τραγούδα μου – πες μου τι θες να γράψω παρακάτω.

⸙⸙⸙

[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Harold Feinstein. Δείτε τα περιεχόμενα του πέμπτου ηλεκτρονικού μας τεύχους εδώ.]

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη

%d bloggers like this: