Μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης
Η λεπτομέρεια
(για την Kάθριν)
Δεν ξέρω τι είναι αγάπη
ίσως όμως
να είναι κάτι σαν κι αυτό:
Όταν έρχεται σπίτι
από το εξωτερικό
και μου λέει περήφανη: «Είδα
ένα νεροπόντικα»
κι εγώ θυμάμαι τα λόγια αυτά
όταν ξυπνάω τη νύχτα
και την άλλη ημέρα στη δουλειά
και λαχταρώ
να την ακούσω πάλι
να τα λέει
και να έχει την ίδια εμφάνιση
όπως τότε
που τα είπε –
Σκέφτομαι ότι αυτό είναι αγάπη
ή κάτι αρκετά παραπλήσιο
#
Μετά το ξύπνημα
Η Κάθριν θυμάται
κάτι που της
θυμίζει κάτι
αλλά σε πρώτη φάση
δεν ξέρει
ούτε ποιο είναι
ούτε τι της θυμίζει
Ύστερα ξέρει
πως ήταν μια μυρωδιά
και ύστερα
μια μυρωδιά που της
θυμίζει Χριστούγεννα
όμως
όχι μυρωδιά έλατου ή κεριών
και σίγουρα όχι μυρωδιά
χριστουγεννιάτικης κουζίνας
Αλλά τότε τι;
Αλλά μυρωδιά σαπουνιού.
Η μυρωδιά ενός υγρού
που εκείνη και ο αδερφός της
πήραν τα Χριστούγεννα
για πολύ μεγάλες σαπουνόφουσκες
Τώρα η ανάμνηση
είναι πάλι εδώ
πελώρια
ολοστρόγγυλη
καθρεφτίζει το παιδικό της πρόσωπο
ιριδίζει
και ύστερα
σκάζει
#
Ίσως
Η μνήμη
είναι
ίσως
ο πιο βασανιστικός τρόπος
λήθης
αλλά ίσως
και ο πιο φιλικός
να γλυκάνει
ο πόνος αυτός
#
Συζητήσεις
Με τους ανθρώπους
να μιλώ για ειρήνη
και παράλληλα να σε σκέφτομαι
Να μιλώ για το μέλλον
και παράλληλα να σε σκέφτομαι
Να μιλώ για το δικαίωμα στη ζωή
και παράλληλα να σε σκέφτομαι
Για το φόβο από τον συνάνθρωπο
και παράλληλα εσένα να σκέφτομαι –
είναι υποκρισία
ή επιτέλους αυτή είναι η αλήθεια;
#
Παραδείγματος χάριν
Κάποια πράγματα
μπορεί να φαίνονται γελοία
παραδείγματος χάριν
το ότι φιλάω το τηλέφωνο
όταν έχω ακούσει τη φωνή σου
σε αυτό
Όμως ακόμα πιο γελοίο
και πιο θλιβερό
θα ήταν
αν „δεν“ φιλούσα
το τηλέφωνο
όταν δεν μπορώ να φιλήσω
εσένα
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Kurt Solmssen. Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
