Ο Νίκος Μόσχος γεννήθηκε το 1979 στο Ηράκλειο Κρήτης. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Θεωρείται από τους σημαντικότερους ζωγράφους της γενιάς του. Έργα του βρίσκονται στα Μουσεία Μπενάκη (Αθήνα), Sammlung-Schirm (Βερολίνο), ΡTE Fine Arts (New York), Bernard Cheong Collection (Σιγκαπούρη), Συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου (Αθήνα), Συλλογή Σωτήρη Φέλιου (Αθήνα), Πινακοθήκη Βιάννου «Σάββας Πετράκης» (Κρήτη), Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου Κρήτης και σε άλλες ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Έχει γράψει γι’ αυτόν η Ευφροσύνη Δοξιάδη: «Γωνιές εφιάλτη κρύβονται πίσω από βιομηχανικούς σωλήνες, δωμάτια αγοραίου έρωτα και κατόψεις αρχαιολογικών ανασκαφών. Φαρδιά τοτέμ απαριθμούν την εγκληματική λεηλασία του περιβάλλοντος από την τεχνολογία. Ένας ακατέργαστος, ένας ζωντανός, θα ‘λεγε κανείς, βράχος βγαίνει από υπνοδωμάτια πολυκατοικίας υποδηλώνοντας την κακή ποιότητα της ζωής που ζούμε στην πόλη.
Ενώ η γενική εικόνα δημιουργεί μία αίσθηση πανικού για τις καταστροφές που απεικονίζονται, αν την παρατηρήσεις συστηματικά, σαν να διαβάζεις τα ίχνη του καφέ σε αναποδογυρισμένο φλιτζάνι, θα ανακαλύψεις στοιχεία αλλεπάλληλης καταστροφής να εναλλάσσονται με κομμάτια της φύσης που ίσως να μην είναι και εντελώς αλλοιωμένα. Ταιριάζουν εδώ οι στίχοι του Διονύση Καψάλη που μελοποίησε ο Θάνος Ανεστόπουλος: Θα ‘ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου / κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη. / Θα ’ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει / όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου. [Διάφανα Κρίνα, Μέρες Αργίας] Μια ατμόσφαιρα αινιγματική και λυρική μιας πραγματικότητας που πληγώνε
Τα χρώματα του Μόσχου λάμπουν σαν πολύτιμες πέτρες, η θάλασσα ζαφείρινη, οι ουρανοί γαλανοί, ροζ τα δειλινά και οι εκτάσεις από τροπικά δάση έχουν την πικρή γεύση αυτού που χάνουμε. Όταν κλείσεις τα μάτια σου αφού δεις τις εικόνες του Μόσχου, μπορείς να θυμηθείς την Έρημη Χώρα του Έλιοτ. Οι πίνακές του είναι κοινωνικά σχόλια διατυπωμένα με ένα λυρισμό ανείπωτο. Το πώς νιώθει κάποιος μέσα στη σημερινή τσιμεντούπολη παίρνει μορφή εικόνας στα χέρια του. Το έργο του κάνει ηθελημένες αναφορές στη σύγχρονη τεχνολογία, στις συνθέσεις που παράγουν το photoshop, τα video games και τα κόμικς. Καλοφτιαγμένα, με μαστοριά που εντυπωσιάζει για την εποχή μας, εξορκίζουν το κακό με την αισιοδοξία του ζωγράφου».
Για περισσότερα επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του ζωγράφου.
