Βοηθούσαν και τα αμπέχονα τότε, τα στρατιωτικά τζάκετ με τις πάμπολλες εσωτερικές και εξωτερικές τσέπες, να κλέβουμε κι ένα και δύο και τρία βιβλία από τα μεγάλα βιβλιοπωλεία. Με είχε μυήσει στην τέχνη της κλοπής βιβλίων η Άννα-Μαρία, φοιτήτρια κοινωνιολογίας από το Σάσσαρι της Σαρδηνίας. Το Γενάρη του 1974 κάναμε μαζί ωτοστόπ από τη Ρώμη στην Περούτζια για να συναντήσω έναν παλιό συμμαθητή μου από τη Λάρισα. Στο κεντρικό βιβλιοπωλείο της Περούτζια, λοιπόν, η Άννα-Μαρία βούτηξε αριστοτεχνικά τα ποιήματα του Νερούδα και τον τόμο του Άλλεν Γκίνσμπεργκ στα Όσκαρ Μονταντόρι Jukebox all’ Idrogeno και μου έμαθε τον τρόπο. Μου έδειξε επίσης εκεί στα υψίπεδα των Απεννίνων πως οι ρόγες των γυναικών πρήζονται κι απ’ το κρύο.
Ο Κωστής Παπαγιώργης απενεχοποίησε όλους εμάς τους κλέφτες βιβλίων με το άρθρο του στο Πλανόδιον αναδρομικά, γιατί τα βιβλία πλέον ήταν μέσα σε πλαστικά σελοφάν προστασίας όπως τα προφυλακτικά, και το να κλέβεις μικρά βιβλιοπωλεία είναι σαν να κλέβεις εκκλησία. Πρόσφατα, ωστόσο, ο Λεύκιος Ζαφειρίου είδε τις Ωδές του Κάλβου στην αλεξανδρινή τους έκδοση του 1942 από τον Σεφέρη, να κάνουν φτερά μες από τα χέρια του. Είχε μόλις μιλήσει στη Λευκωσία για τη σχέση του Σεφέρη με τον Κάλβο κι είχε επιδείξει με καμάρι την έκδοση των Νεοαλεξανδρινών στο ακροατήριο. Στο τέλος της βραδιάς συνειδητοποίησε πως κάποιος είχε ξαφρίσει το σπάνιο βιβλίο. Παραμένει όμορφο να παρακινήθηκε στην ανάγνωση του Κάλβου ένας απένταρος νέος, ακόμη και δια της κλοπής.
Αν είναι αλήθεια πως «η ευκαιρία μας κάνει κλέφτες» όπως μας έπαιξε σε μουσική ο Τζιοακίνο Ροσσίνι, η κλοπή των βιβλίων δεν θα σταματήσει ποτέ. Από τα βιβλία που πετιούνται μέσα στους κίτρινους κυψελωτούς φακέλους από τον ταχυδρόμο στις εισόδους των πολυκατοικιών, τη βιβλιοθήκη του φίλου μας ως τα δανεικά κι αγύριστα έχει την ανοχή μας. (Την ανοχή μας δεν μπορεί να έχει η επιδρομή στην Πολιτεία, ίσως το μόνο βιβλιοπωλείο που παραμένει σε καιρούς κρίσης ενημερωμένο και στηρίζει αληθινά το βιβλίο). Είναι πάντα ωραία πράξη ζεν το να χαρίζεις βιβλία ή να τα κλέβεις προς ίδιον όφελος: αποκαθιστά έστω και προσωρινά, την αρμονία στον κόσμο.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Mario Cattaneo.]
