Μετάφραση: Δημήτρης Αγγελής
Ένας άντρας και μια γυναίκα προχωρούν στο δρόμο. Και
γελάνε. Κάνουν σχέδια.
Τους πήγε καλά στο ξενοδοχείο που έκαναν έρωτα
και γελάνε, προγραμματίζουν ραντεβού για αύριο, η ζωή είναι υπέροχη.
Αύριο εκείνος θα βρίσκεται ξαπλωμένος στον νεκροθάλαμο μία ώρα
πριν το ραντεβού (η σκαλωσιά
του τελευταίου διαμερίσματος κατέρρευσε στις έντεκα παρά πέντε)
και τρία χρόνια αργότερα εκείνη θα εισαχθεί στο νοσοκομείο
αλλά για λίγες μόνο μέρες, τίποτα
το ανησυχητικό
(όπως θα ενημερώσει στο τηλέφωνο το απόγευμα της προηγουμένης
τις φίλες της που ήδη ξέρουν ότι είναι καρκίνος).
Αλλά τώρα μόλις έκαναν έρωτα,
έχουν αύριο ραντεβού και γελάνε,
κρατάνε τα χέρια τους σφιχτά.
Ήταν ένα εκπληκτικό απόγευμα.
Και δεν θα άλλαζαν αυτό που είναι για κανέναν.
[Πρώτη δημοσίευση της μετάφρασης στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Ζωγραφική: Γιάννης Μόραλης.]
