Η ρόδα του λούνα παρκ
26 Οκτωβρίου 1969. Ένα πρόχειρο λούνα παρκ είχε στηθεί δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου Αμπελοκήπων, που πανηγύριζε. Ήταν, δε θα ήταν, δύο – δυόμιση χρονών. Δε θυμάται ποια γυναίκα τον κρατούσε από το χέρι. Η καρδιά του τηρούσε τη ρόδα. Η ρόδα ήταν η καρδιά του. Ο άνθρωπος και η άνθρωπος, ο πατέρας και η μητέρα, αγκαλιασμένοι σ’ ένα βαγόνι, ανεβοκατέβαιναν από τον ουρανό και του έγνεφαν χαμογελαστοί. Ποιο απερίγραπτο αίσθημα τον συνείχε; Ποια θεόσταλτη χαρά τον είχε επισκεφθεί; Που βρίσκονταν επιτέλους; Αληθινά πατούσε στη γη ή στριφογύριζε με τους γονείς του, στριμωγμένος ανάμεσά τους, στον ουρανό;
7 Οκτωβρίου 2015
Μαθηματικοί συλλογισμοί
Πρώτον: Ένας ερωτευμένος πέφτει στο κρεβάτι γιατί δεν βρίσκει ανταπόκριση.
Δεύτερον: Δύο ερωτευμένοι πέφτουν στο κρεβάτι γιατί βρίσκουν, ο ένας στον άλλο, ανταπόκριση.
Συμπέρασμα: Ὀσοι βρίσκουν, και όσοι δεν βρίσκουν ανταπόκριση στον έρωτα, έχουν τελικά την ίδια τραγική μοίρα.
Αθήνα, 26 Οκτωβρίου 2015
Το τραγικό παιδί
Ανάμεσα στα παιδιά, ο έρωτας είναι το πιο αθώο, το πιο αγνό, το πιο άδολο παιδί. Οι «ερωτευμένοι» όμως θα κάνουν ό, τι μπορούν για να το φονεύσουν.
Αθήνα, 16 Οκτωβρίου 2015
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.]
