ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΖΩΝΤΕΣ
Λοιπόν μας λείπεις –
τα λυπηρά τριγύρω
ξεφυλλίζουν τις ελπίδες μας
οι αισθήσεις ανεφάρμοστες
ξωκλήσια επιρρεπή σε κλοπές
θυελλοπαθέστατα
κι εμείς οι ζώντες
– ας πούμε ζώντες τους νεκρούς –
συνήθως ανεπίδεκτοι παθήσεως
δεν υποψιαζόμαστε
τι εστίν ο βήχας του Ιουστινιανού
ή τ’ άκοπα τα νύχια της Ιστορίας.
(2 Νοεμβρίου 2013, γενέθλιο Ελύτη)
ΕΞΟΔΙΟ ΠΟΙΗΤΗ
του Γιάννη Βαρβέρη
Εγώ ξέρω μόνον από άκυρα
μου γράφεις
και αμαρτίαν ουκ έχεις
επειδή συχνά ο ποιητής
ζώο μηρυκαστικό της θλίψης του
πουντιάζει
αν ανοίξει τους φεγγίτες του ανωγιού
ερυθριά
εάν αιφνίδια ο λόγος σαρκωθεί
εμπύρετος ξανά απ’ την αβάσταχτη απειρία
τις φρούδες και αδιέξοδες αυξομειώσεις θάρρους
αρέσκεται στα ξένα –
Απόψε αλλάζεις βέρες με το σώμα σου.
(26.5.2011)
[Από τη συλλογή Ανακαλυπτήρια, Αληθώς/Κέντρο Λόγου Μπανάτου, Ζάκυνθος 2014.]
