frear

Κανόνες – ένα ποίημα του Γεράσιμου Παπαδόπουλου

Να περπατάς αργά. Είμαστε τίγκα στα εύθραυστα πτώματα. Να τα προσέχεις.

Να κοιτάς με μάτια ορθάνοιχτα. Να είσαι ανά πάσα στιγμή έτοιμος για το στριπτίζ των βλεμμάτων.

Να καταβροχθίζεις τις βρώμικες λεπτομέρειες. Να φιλτράρεις τον όχλο.

Να μην αγγίζεις τίποτε. Να μην αντιστέκεσαι στην αδιαφορία.

Να σκύβεις συχνά. Να σκύβεις πρώτα, και μετά να ρωτάς. Ειδεμή μόκο.

Να γεύεσαι τη σαπίλα της ατμόσφαιρας. Να μην σε λυπάσαι.

Να είσαι δεχτικός στην αποσύνθεση. Να σ’ αποδέχεσαι.

Να μην τρομάζεις με ψύλλου πήδημα. Να σέβεσαι την αλλοτρίωση σαν μοίρα.

Όχι πολλές κινήσεις. Είσαι στο βασίλειο της δυσκινησίας.
Όχι πολλές εξάψεις. Είσαι στο βασίλειο της μακαβριότητας.

Να κάνεις ότι δεν πρόσεξες. Ότι δεν έδωσες σημασία.
Αλλά από μέσα σου να σημειώνεις. Και να μην λησμονάς.

Αύριο, όταν με το καλό μάς αφήσεις κι επιστρέψεις στο σχήμα σου,
Άνοιξε μια τρύπα. Μικρή. Ίσα που να χωράει η ανάσα σου.
Δώσε μια ευκαιρία στην ασχήμια.
Δώσε μια ευκαιρία στη μόλυνση να μαγαρίσει τη ζεστή σιγουριά σου.
Νοστίμισε την ζωή σου.
Φαρμάκωσέ την. Τάισε την μπόχα.
Φτάνει φώτα. Φτάνει χαμόγελα.
Συνθλίψου. Λίγο. Όχι πολύ.
Κάποια μέρα η απουσία σου θα σ’ εκδικηθεί για τα καλά. Να το θυμάσαι.


[Πρώτη εμφάνιση στα γράμματα.]

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη