Ονειρική απόδραση με άφησες απέξω,
μονάχη σου συνέχιζες την άσωτη ζωή.
Εκεί που δεν κατέληγες
με απώθησες να ζήσω.
Στο όνειρό μου κυρίαρχος
ανήμπορος, να υπάρχω.
Ονειρική απόδραση
σταλιά σταλιά δε φτάνω,
στο δρόμο που δε διάλεξα
ξαπόστασες κρυφά.
Σε ονείρου όνειρο το ραντεβού
θαρρώ επετεύχθη,
σε δρόμους της σιωπής
σε συναντώ ξανά.
Ονειρική απόδραση
μείνε μαζί μου λίγο,
τη ζέστη σου να νιώσω,
έστω, μια ψεύτικη ματιά.
Κι όταν έρθουν αυτές οι ακτίνες,
οι ακτίνες του ηλίου
– κι ας με πάρουν…
Θα ξέρω τότε σίγουρα
ότι όταν απέδρασα να ζήσω,
τα όνειρά μου ξάστερα
υπήρξαν ονειρικά.
