Μισεί τις νύχτες˙
αυτές που αφήνουν
τα λόγια στη μέση˙
τους έρωτες καλυμμένους κι έρημους˙
τη μοναξιά διπλάσια˙
τα σώματα ρημαγμένα.
Κι όμως,
όλα στο φως είναι πιο έντονα˙
απροκάλυπτα σκληρά και διψασμένα.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Lucille Kanzawa. Δείτε τα περιεχόμενα της έντυπης έκδοσης εδώ.]
