ΤΑ ΜΩΒ ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ
Νιώθω τα πόδια να σαπίζουν
κρεμασμένα απ’ την καρέκλα στο μπαλκόνι
όπως τα μωβ δαμάσκηνα
που κείτονται στο χώμα
Κάθε τόσο κάποιο αποκολλάται
ο γδούπος με ταράζει
αναπηδώ στη θέση μου όπως αυτό στο έδαφος
ξυπνώντας απ’ τον εφιάλτη της απραξίας
Πιο πέρα το ίδιο συμβαίνει σ’ αχλάδια και ροδάκινα
αράντιστα έμειναν φέτος
απέτυχε η επικονίαση
Η αρρωστημένη σάρκα
εξαϋλώνεται
Όσο τα μάτια της δεν με κοιτούν σαν πρώτα
μένει μόνο να ονειρεύομαι
πως ο ελλειψοειδής πυρήνας
θα την κάνει να δακρύσει
για να ξαναβλαστήσω.
ΛΙΠΟΘΥΜΙΑ ΤΩΝ ΡΗΧΩΝ ΝΕΡΩΝ
Α μπε μπα μπλομ
Μήλα
τ’ αγαπημένα μου φρούτα
σε παιχνίδι
Επτά κεραμίδια
χτίζαν ολόκληρο τζαμί
Αγάλματα με κόκκινα σκουφάκια
καθόριζαν την κίνηση του ήλιου
5, 10, 15, 20, 25, …
φτου ξελευθερία για όλους
Ο χρόνος άρχιζε απ’ την αρχή
αυτός τα φύλαγε κι εμείς ανέγγιχτοι
– Σε τρίγωνο πώς τις στήναμε;
Ο μπουμπαλάς 1 θα έκανε τη μάνα
στο κέντρο εγκλωβισμένα
πολύχρωμα φτερά
μαζί με φούσκες από αέρα
Στα παιχνιδάδικα μάταια αναζήτησα
για οξύμετρο
μπίλιες να αγοράσω
– Πώς όλα τα ξεθωριάζεις άτιμε;
Τη μητρική αγάπη
με τι τσιλίκι άραγε
την ξεβλάστωσες
Του κίθε μπλομ