H αφήγηση της γυναίκας του
Μετάφραση:Τρούντη Τσίτση-Αντώνης Τσακίρης
Αφού τ’ άπλωσα όλα πάνω στο λινό τραπεζομάντηλο
Κάτω απ’ τον φράχτη, τους φώναξα.
Ο βόμβος και το ρούφηγμα της θεριστικής μηχανής χαμήλωσαν
Και ο μεγάλος ιμάντας αργοσταμάτησε, άχυρα
Μένανε ακόμη στα σαγόνια της.
Ήταν τέτοια η ησυχία που άκουγα τις μπότες τους
Να σπάνε τις καλαμιές είκοσι γιάρδες μακριά.
Ξάπλωσε χάμω και είπε «Δώσε πρώτα στα παιδιά.
Εγώ δεν βιάζομαι», ξεριζώνοντας χούφτες γρασίδι
Και πετώντας το στον αέρα. «Ωραίο είναι».
(Έδειξε το πράσινο τραπεζομάντηλο πάνω στο γρασίδι).
«Εγώ το λέω, η γυναίκα είναι ικανή να στρώσει όλο τον κάμπο
Ενώ άντρες σαν εμάς δίνουμε λίγη σημασία στα τραπεζομάντηλα».
Έκανε ένα νεύμα, μετά με παρακολούθησε καθώς γέμιζα το φλυτζάνι
Και άλειφα βούτυρο τις χοντρές φέτες που του αρέσουν.
«Η σοδειά είναι καλύτερη απ’ όσο νόμιζα, και αλήθεια
Είναι καλό καθάριο σπειρί. Πήγαινε κει πέρα και δες».
Πρέπει πάντα να γίνεται αυτή η επιθεώρηση
Ακόμη κι όταν δεν ξέρω τι πρέπει να πω.
Έχωσα το χέρι μου στα μισογεμισμένα τσουβάλια
Γαντζωμένα στο στόμιο. Ήταν σκληρό σα βλήμα,
Αμέτρητο και δροσερό. Οι σάκκοι έχασκαν
Προς τις χοάνες που έφερναν στα σταματημένα κόσκινα
Και δίκρανα καρφωμένα πλάγια στο χώμα
Όπως ακόντια που σημαδεύουν χαμένα πεδία μαχών.
Γύρισα πίσω περνώντας ανάμεσα στις καλαμιές.
Ήταν ξαπλωμένοι κύκλο πάνω στ’ άχυρα
Καπνίζοντας και χωρίς να λένε λέξη. «Καλή η σοδειά,
Δεν είναι;» – περήφανος, σα να ’ταν αυτός η γη η ίδια –
«Αρκετή για άλεσμα και για σπορά».
Και αυτό ήταν. Είχα έρθει, μου είχε δείξει
Έτσι δεν χρειαζόμουν πια στη δουλειά.
Μάζεψα τα φλυτζάνια και δίπλωσα το τραπεζομάντηλο.
Κι έφυγα. Αλλά εκείνοι συνέχισαν ν’ αναπαύονται
Ξαπλωμένοι, ξεκούμπωτοι, ευγνώμονες, κάτω από τα δέντρα.
[Μια από τις πρώτες μεταφράσεις, αν όχι η πρώτη, του Χήνυ στα ελληνικά. Δημοσιεύτηκε στο αφιέρωμα της Ευθύνης στην ιρλανδική λογοτεχνία, τχ. 165 (Σεπτέμβριος 1985), σ. 510.]
