frear

Δύο ποιήματα – τοῦ Ἀλέξανδρου Κορδᾶ

ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

Στὸν πατέρα μου

Ρούφηξεν ὁ ὕπνος τὴν γαλήνη,
ὅπως κανείς πίνει τὸν καφέ του.
Κάτι ἐλάχιστο ἀπ’ τὸ σῶμα μας θὰ μείνει.
Ἐδῶ ἀνεπαύθη ἡ Ἄννα Βρέττου,

Παρέκει ὁ Δημήτριος Χαλαζῆς,
νεανίας τῶν εἴκοσι ἐτῶν.
Μιὰ ἀρρωστημένη τέχνη τὸ νὰ ζεῖς,
ἕνα ἡχεῖο στὴ διαπασών.

Λίγο γυρίζεις τὸ κουμπί κι’ ἀμέσως σβήνει.
Γίνεται τὸ νεκροταφεῖο βορὰ μας.
Μαλακὸ τὸ χῶμα ποὺ σὲ σκέπασεν Εἰρήνη,

Μία νὰ κάνω ἔτσι μὲ τὸ φτυάρι,
Θὰ βρῶ τὴν κλείδα σου, τὸ ἄσπρο ζάρι,
ποὺ ρίχνει ὁ Θάνατος καὶ κόβετ’ ἡ μιλιά μας.

ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΕΓΙΝΑΝ ΑΦΑΝΤΑ

Τὰ σπίτια κατέβηκαν στὴν ὄχθη
μιὰ μέρα. Τὰ τύλιγ’ ἡ ὁμίχλη,
καθώς βυθίζονταν σιγὰ, σιγὰ στὸν ποταμὸ.
Καὶ ὅσες νεραγκοῦλες δὲν ποδοπατήθηκαν
κοίταζαν ἔκπληκτες
τὴν ὑποχώρηση τῶν πραγμάτων.
Καρέκλες καὶ χαλιὰ ξέμεναν πίσω,
ἕνα κρεβάτι μ’ ἕναν γέρο σιωπηλὸ.
Βούλιαζαν, βούλιαζαν τὰ σπίτια,
ψάχνοντας στὸ νερὸ,
νὰ βροῦν σημεῖο σταθερὸ ποὺ νὰ ἐρίζει.
Φρύνοι γεμάτοι περιέργεια
ἔπεφταν στὸν βυθὸ,
νὰ δοῦν τὶ γύρευαν ἐκεῖ τὰ σπίτια.
Τὸ ἑπόμενο πρωί, δυὸ χωρικοὶ
βρεθῆκαν στὸ ποτάμι.
Τὰ σπίτια ἤτανε ἄφαντα,
ξέβραζε τὸ νερὸ νεκρὰ βατράχια.

[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.]

Σε λίγο καιρό κοντά σας με νέο ηλεκτρονικό τεύχος στο mag.frear.gr

Mag.frear.gr – Τα ηλεκτρονικά μας τεύχη