1. Στην μικρή αφηγηματική φόρμα, το διήγημα, απόλαυσα εξίσου το σκοτεινό, αδρό, αφηγηματικό τοπίο και το τρόπο που το mid-western ιδίωμα του Breece D’J Pancake μιλά για την ανθρώπινη φύση στους Τριλοβίτες (Vintage Classics), όσο και τον πυκνό ποιητικό λόγο του Ηλία Παπαμόσχου στην Αλεπού της Σκάλας (Κίχλη) που μας μιλά λοξά για τον χρόνο, τη μνήμη, τη φθορά και την τρωτή φύση των ζωντανών οργανισμών.
2. Στη μεγάλη αφηγηματική φόρμα, το μυθιστόρημα, η Υποταγή (Εστία) μας υπενθύμισε, πρώτον, πως ο sui generis Μισέλ Ουελμπέκ είναι ο σπουδαιότερος εν ζωή Γάλλος συγγραφέας και, δεύτερον, πως η λογοτεχνία μπορεί να χωνεύει το παρόν και να προοικονομεί(;) το μέλλον πειστικά. Στον αντίποδα, η Νυχτερινή Βάρδια του Καλλιγράφου (Καλέντης) είναι ένα στιβαρό έργο που φλερτάρει με τον μαγικό ρεαλισμό χωρίς να χάνει ούτε την φρεσκάδα του, ούτε τις λογοτεχνικές αρετές της γραφής της Μαρίας Ξυλούρη.
3. Στις εκδόσεις βινυλίων, το 2015 είδε τους Calexico να εξελίσσουν τον υβριδικό τους ήχο στο Edge of the Sun (Anti/Epitaph), με κορωνίδα το Bullets & Rocks, και να εναλλάσονται στο πικάπ του γράφοντος με τo The Chopin Project (Decca) του πιανίστα Olafur Arnalds και της βιολoνίστας Alice Sara Ott —μια επαναπροσέγγιση της (ούτως ή άλλως “επίκαιρης”) μελωδικότητας του σπουδαίου κλασσικού συνθέτη.
4. Στον κινηματογράφο, η νεανική έξη με το Star Wars βρίσκει διέξοδο στο Episode VII: The Force Awakens (σε σκηνοθεσία του J.J. Abrams) και αντιπαραβάλεται με το εσωστρεφές, συγκινητικό Ο Γιος του Σαούλ (σε σκηνοθεσία Lazlo Nemes). Προαιρετικά τo πρώτο συνοδεύεται από επαναπροβολή των επεισοδίων Star Wars ΙV-VI, το δεύτερο με την ανάγνωση του σπουδαίου Αν Αυτό Είναι ο Άνθρωπος (Άγρα) του Primo Levi.
5. Τέλος, στις τηλεοπτικές σειρές, που έχουν απολύτως αναδιαμορφώσει το τοπίο της μικρής (και της μεγάλης) οθόνης, το πολύ καλοφτιαγμένο Man in the High Castle, βασισμένο στο βιβλίο του σπουδαίου Philip K. Dick και στην ιδέα πως το Γ΄ Ράιχ ήταν ο νικητής του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αντιπαρατίθεται με την πρωτότυπη μυθοπλασία και εξαιρετική φωτογραφία του True Detective, όπου λαμβάνει χώρα μια ανατομία της σύγχρονης αμερικάνικης κοινωνίας.
[Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ. Φωτογραφία: Réne Burri.]
